
Τι κρύβει κάτω από το καπό;
Τα τελευταία δύο χρόνια η κατηγορία των
racing games έχει εμπλουτιστεί από σημαντικές εμπειρίες τόσο με την
εισαγωγή της σειράς Horizon στην αγορά αλλά και με συνέχειες γνωστών
franchises όπως DiRT, GRID, Need for Speed και Forza Motorsport. Τη δική
της πινελιά σε αυτό το genre αποφάσισε να δώσει και η Ubisoft με το The Crew.
Οι εντυπώσεις που κατέγραψα στην πρώτη επαφή μου μαζί του δεν ήταν οι
καλύτερες και σίγουρα με έκαναν να κρατάω μικρό καλάθι για το τελικό
προϊόν. Ο Νοέμβριος για την Ubisoft χαρακτηρίστηκε από τα τεχνικά
προβλήματα του Assassin’s Creed Unity και με το The Crew να είναι ο
αμέσως επόμενος και ο τελευταίος τίτλος της γαλλικής εταιρίας για το
2014, η συνολική παρουσία του στον Τύπο και στους καταναλωτές δέχτηκε
ένα μικρό πλήγμα, ιδιαίτερα μετά από την άρνηση αποστολής review
αντιτύπων πριν την κυκλοφορία του. Έτσι, μετά από αρκετές ώρες στους
δρόμους των ΗΠΑ ας δούμε τι έχει να προσφέρει το The Crew.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των developers
σπάνια ενσωματώνουν σενάριο σε έναν racing τίτλο. Η επιλογή της Ubisoft
να προχωρήσει σε μία τέτοια απόφαση προέρχεται από το μεγάλο και αχανή
ψηφιακό κόσμο του The Crew, θέλοντας να δώσει μία δικαιολογία για το
ταξίδι των παικτών στις διάφορες πολιτείες της Βόρειας Αμερικής.
Λαμβάνοντας μεγάλη επιρροή από την ιστορία του Need for Speed Carbon, οι
παίκτες παίρνουν τον ρόλο του Alex, ο οποίος κατηγορείται άδικα για τη
δολοφονία του αδερφού του λόγω ενός διεφθαρμένου αστυνομικού. Το FBI
ανακαλύπτει την αλήθεια πίσω από τη δολοφονία και έτσι ζητάει από τον
Alex να συνεργαστεί μαζί του. Οι παίκτες θα ταξιδέψουν σε έξι βασικές
πόλεις των ΗΠΑ (New York, Chicago, Detroit, Miami, Las Vegas και Los
Angeles) στην προσπάθειά τους να ανεβούν στην ιεραρχία των διάφορων
συμμοριών μέσα από παράνομους αγώνες αυτοκινήτων. Αναμενόμενα, το
σενάριο είναι γεμάτο κλισέ και λειτουργεί ως μία απλή δικαιολογία για το
γενικότερο παρουσιαστικό του παιχνιδιού και τις αποστολές που θα
ολοκληρώσει ο παίκτης στη συνέχεια. Το game design του The Crew είναι
βασισμένο στη συνεχής αναβάθμιση των αυτοκινήτων που είχα τη δυνατότητα
να αγοράσω μέσα από τους cars dealers της κάθε πολιτείας. Πάνω σε αυτό
ακριβώς το στοιχείο είναι θεμελιωμένος ο τρόπος με τον οποίο αποφάσισαν
οι developers να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον των παικτών.

Προσωπικά, μετά από αρκετές ώρες
ενασχόλησης μου με το The Crew, δεν ένιωσα πως μου δόθηκε ποτέ κάποιο
πραγματικό κίνητρο για να μπω στη διαδικασία να ψάξω άλλους παίκτες για
να ολοκληρώσω τις αποστολές. Και όταν το έκανα, κατάλαβα πως δεν μου
χάριζε απολύτως τίποτα και ούτε γέμιζε όμορφα την εμπειρία μου.
Κατάλαβα, επίσης, πως οι αναβαθμίσεις που έκανα δεν αντικατοπτρίζονταν
πλήρως διότι η αίσθηση ταχύτητας στο The Crew δεν έχει υλοποιηθεί σωστά.
Ειτε ταξίδευα με 150χλμ την ώρα, είτε 250χλμ, η διαφορά στην ταχύτητα
δεν ήταν εύκολα αντιληπτή. Τα πράγματα βελτιώθηκαν όταν χρησιμοποίησα
την interior camera από το cockpit, αλλά αυτό δεν αποτελεί σε καμία
περίπτωση ελαφρυντικό.
Από την πρώτη στιγμή που είδα το
customization trailer του The Crew, σκέφτηκα πως οι διαθέσιμες επιλογές
τροποποίησης θα μείωναν σε μεγάλο βαθμό την τεράστια επιθυμία που έχω
για την κυκλοφορία του Need for Speed Underground 3. Η επιλογή της
Ubisoft να αφοσιώσει τους πόρους της αλλού είναι εμφανής και εδώ, καθώς
οι επιλογές είναι λίγες. Το ίδιο ισχύει και για τη συλλογή αυτοκινήτων
του τίτλου. Εφόσον μιλάμε για ένα racing game με MMO χαρακτήρα, θεωρώ
πως οι επιλογές θα έπρεπε να είναι περισσότερες. Όπως καταλαβαίνετε,
κάποιος θα πρέπει να ψάξει αρκετά βαθιά για να βρει την πραγματική
ιπποδύναμη του The Crew, και όταν το κάνει τότε θα τη βρει στο τεράστιο
κόσμο του. Η καλύτερη ένδειξη του μεγάλου μεγέθους του κόσμου που
σχεδίασε η Ubisoft είναι το ταξίδι που έκανα από το Detroit στο Las
Vegas, το οποίο μου πήρε πάνω από 25 λεπτά. Η δουλειά της Ubisoft στο
συγκεκριμένο κομμάτι είναι άξια προσοχής και η υλοποίηση της απεικόνισης
των ΗΠΑ έχει γίνει με σεβασμό προς την ατμόσφαιρα και το κλίμα της
Βόρειας Αμερικής.

Καθόλη τη διάρκεια ενασχόλησής μου με το
The Crew, έλαβα μέρος σε αγώνες, κατέστρεψα τα αυτοκίνητα αφεντικών
διαφόρων συμμοριών, ολοκλήρωσα skills και challenges και απέφυγα αρκετές
φορές την αστυνομία. Μία από τις προϋποθέσεις των αποστολών ήταν η
απόκτηση της πρώτης θέσης, κάτι το οποίο δε βρήκα ενοχλητικό, ενώ η
ολοκλήρωση του παιχνιδιού μπορεί να πραγματοποιηθεί και με το αυτοκίνητο
που επιλέξατε εξαρχής λόγω του συστήματος προόδου. Αν κάποιος
παραλείψει τα challenges και τα skill activities του The Crew, τότε θα
χρειαστεί περίπου 20 ώρες για να ολοκληρώσει τις αποστολές της ιστορίας.
Βέβαια, λόγω του ότι η κάθε αποστολή απαιτούσε να έχω φτάσει το
αυτοκίνητό μου σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, υπήρξαν στιγμές που
αναγκάστηκα να προβώ σε grinding, δηλαδή να κάνω κάποια από τα skill
activities. Όταν ένα παιχνίδι σε αναγκάζει να κάνεις κάτι το οποίο δε
θέλεις τη δεδομένη στιγμή, τότε καταλαβαίνεις πως υπάρχει σχεδιαστικό
πρόβλημα. Τα skill activities και τα challenges στο μεγαλύτερο μέρος
τους, απαιτούσαν από μένα να πηδήξω τεράστια εμπόδια, να ακολουθήσω μία
συγκεκριμένη γραμμή, να περάσω ανάμεσα ή μέσα από υποτιθέμενα εμπόδια
και παρόλο που υπήρχαν leaderboards, τα βαρέθηκα αρκετά εύκολα.
Η μηχανή φυσικής (physics engine) και το
collision detection σύστημα του The Crew αποτέλεσαν αιχμηρά αγκάθια
στην εμπειρία μου. Οι λόγοι πολλοί αλλά ο κυριότερος είναι πως υπήρξαν
πάρα πολλές στιγμές που συγκρούστηκα με άλλα αυτοκίνητα αλλά το
collision detection system του παιχνιδιού δεν κατέγραψε την επαφή με
αποτέλεσμα να συνεχίζω ακάθεκτος την πορεία μου. Συνεχίζοντας, ανέφερα
τη μηχανή φυσικής διότι σε αρκετές περιπτώσεις η ανταπόκριση του
αυτοκινήτου δεν ήταν η αναμενόμενη όταν συγκρουόμουν με συγκεκριμένα
αντικείμενα. Για παράδειγμα, μου έτυχε να χτυπήσω σε ένα φανοστάτη και
να μη πάθει απολύτως τίποτα το αυτοκίνητο αλλά στη συνέχεια
να ντελαπάρει ολοκληρωτικά από μία μικρή πέτρα. Σε ότι αφορά στην
οδήγηση, ένιωσα πως με κάθε αυτοκίνητο ανεξαρτήτως κατηγορίας ήταν
αρκετά ανάλαφρη και ολισθηρή. Ακόμα και στην επιλογή ενός Hummer, το
αυτοκίνητο σε κάθε στροφή “γλιστρούσε”. Παρόλο που το The Crew προσφέρει
δύο διαφορετικές κατηγορίες χειρισμού, οι διαφορές περιορίζονται στη
συμπεριφορά του αυτοκινήτου στις στροφές. Το Hardcore mode επιτρέπει ένα
“κάπως” πιο στιβαρό gameplay, ενώ το sport είναι για τους λάτρεις του
drifting.

Όντας ένα open world racing παιχνίδι που
προωθεί την οδήγηση με άλλους παίκτες, θα περίμενε κανείς πως ο online
τομέας του θα ήταν αψεγάδιαστος. Δυστυχώς, οι προσπάθειές μου για εύρεση
παικτών στα PVP lobbies του παιχνιδιού ήταν μάταιες, ενώ η τοποθέτηση
παικτών στο session μου γινόταν σπάνια, το οποίο μου απέτρεπε να παίξω
σε co-op mode τις αποστολές. Δε γνωρίζω που οφείλεται η έλλειψη παικτών
αλλά το The Crew μαστίζεται από αυτό το πρόβλημα. Έτσι, δεν είχα την
ευκαιρία να δοκιμάσω το PVP κομμάτι του παιχνιδιού όσες φορές και αν
προσπάθησα να συνδεθώ σε κάποιο lobby. Ευτυχώς, κατάφερα να παίξω
κάποιες co-op αποστολές στις οποίες το lag ήταν αισθητό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου